Jak mówi legenda - nocą, 5 sierpnia 352 roku papież Liberiusz i patrycjusz rzymski Jan mieli równocześnie taki sam sen, w którym Madonna poleciła im zbudować kościół tam, gdzie spadnie śnieg. I oto rzeczywiście w środku upalnego lata śnieg pokrył Wzgórze Eskwilińskie, a papież, w obecności ludu rzymskiego, wykreślił na nim zarysy późniejszej bazyliki. Upamiętnieniem tego cudu stały się doroczne Msze, podczas których ze sklepienia bazyliki sypie się białe płatki kwiatów.
CIEKAWOSTKI
BAZYLIKA MATKI BOŻEJ (ŚNIEŻNEJ) WIĘKSZA
Rzym, Włochy
Bazylika Santa Maria Maggiore (Matki Bożej Większa) zwana również Bazyliką Matki Bożej Śnieżnej, jest położona na wzgórzu Eskwilin w miejscu, na którym w czasach antycznych stała świątynia poświęcona bogini Junonie, opiekunce szczęśliwych narodzin. Jest jedną z czterech Bazylik patriarchalnych, najważniejszym miejscem kultu maryjnego w Wiecznym Mieście oraz największą świątynią spośród osiemdziesięciu rzymskich świątyń poświęconych Matce Bożej. (stąd bierze się jej nazwa - MB Większej)
Trójnawowe wnętrze bazyliki ma długość 86,0 m. Posadzka ułożona z porfiru i marmuru to wieczne dzieło kamieniarzy ze szkoły Cosmatich. Renesansowy sufit zaprojektowany przez Giuliano da Sangallo został ozdobiony złotem przywiezionym przez Krzysztofa Kolumba.
Budowę bazyliki rozpoczęto po soborze w Efezie w 431 roku. Miała stać się jedną z najwspanialszych, obok pozostałych trzech wielkich bazylik, najważniejszych w Rzymie, podkreślającą znaczenie Matki Bożej w Kościele. Silvio Negro znawca Rzymu stwierdził, że bazylika Santa Maria Maggiore wyróżnia się spośród pozostałych. Z zewnątrz przypomina budowlę z XVI wieku, ale wnętrze zachowało wiernie cechy stylu klasycznego, który przetrwał prawie niezmieniony do czasów współczesnych.
Przed główną fasadą bazyliki wznosi się kolumna, pochodząca z antycznej świątyni Makcencjusza, postawiona tam w 1614 na zlecenie papieża Pawła V. Na niej znajduje się figura Matki Bożej. (kolumna stała się wzorem dla kolumny Zygmunta III w Warszawie). Bazylikę wyróżnia najwyższa w Wiecznym Mieście, licząca 75 metrów romańska dzwonnica (kampanila) z 1377 roku. Za Bazyliką na polecenie Sykstusa V, ustawiono 15 metrowy egipski obelisk, pochodzący z mauzoleum Augusta.
W górnej części fasady bazyliki znajduje się mozaika z XV wieku ze znaną postacią Chrystusa, która jest dziełem Ferdynanda Fugi - architekta z połowy XVIII wieku. Nieopodal wejścia, z obu stron bazyliki, znajdują się nagrobki ścienne papieży Klemensa IX i Mikołaja IV. Przy wejsciu do Bazyliki stoi pomnik Filipa IV, króla Hiszpanii w latach 1605-65). Niezwykłe wrażenie robi posadzka, wyłożona kolorowymi marmurami i porfirem, która jest dwunastowiecznym dziełem znanego rodu architektów Cosmatich. Wnętrze bazyliki podzielone jest na trzy nawy przez dwa szeregi kolumn jońskich pochodzących jeszcze ze świątyni pogańskiej. Zachowane zostały proporcje wnętrza zgodnie z założeniami Witruwiusza, rzymskiego architekta, żyjącego w I wieku przed Chrystusem. Renesansowy sufit zaprojektowany został przez Giuliano da Sangallo i został ozdobiony złotem przywiezionym z Ameryki przez Krzysztofa Kolumba, a podarowanym przez Ferdynanda i Izabele - parę królewską z Hiszpanii. Do bocznej nawy, po prawej stronie, przylega do bazyliki baptysterium z XIX wiecznym wnętrzem. Z baptysterium można przejść do zakrystii której ściany i sklepienie pokrywają freski. Wśród nich widnieje obraz przedstawiający zamek w Malborku.
Ołtarz główny, zrobiony z lazurytu i agatu, osłania baldachim wsparty na czterech kolumnach z porfiru, oplecionych gałęziami z liśćmi z brązu. Jego autorem jest Ferdynand Fugi. W porfirowej urnie znajdują się relikwie św. Mateusza Apostoła oraz innych świętych. Pod ołtarzem znajduje się konfesja z klęczącą figurą papieża Piusa IX oraz z relikwiami żłóbka.
Bazylika jest przede wszystkim mocno związana z tradycjami bożonarodzeniowymi, tu znajdują się jedne z pierwszych w sztuce sakralnej sceny betlejemskie. Przy niej istniało także oratorium z betlejemską grotą z kawałkami skał przywiezionych z miejsca narodzenia Chrystusa - dlatego zwana była często "rzymskim Betlejem". Tutaj także pod ołtarzem głównym znajdują się relikwie żłóbka Pana Jezusa. Historia relikwii żłóbka otoczona jest wieloma niewyjaśnionymi tajemnicami. Początkowo znajdowały się w ołowianej skrzynce, później w srebrnej, ozdobionej płaskorzeźbami. W latach 1848-1849 relikwiarz zaginął w niewyjaśnionych okolicznościach. Za pontyfikatu Piusa IX został odnaleziony i przeniesiony do krypty pod ołtarzem głównym. W okresie Bożego Narodzenia relikwiarz wystawiany jest przed ołtarz główny.
Na szczególną uwagę zasługują dwie kaplice: Paulińska i Sykstyńska - obie stanowią właściwie kościoły same w sobie. W Paulińskiej, znajdującej się po lewej stronie, umieszczone są grobowce papieży: Pawła V i Klemensa VIII będące dziełem Flaminia Ponziego. Tam także znajduje się starożytny obraz Matki Bożej zwany Zbawieniem Ludu Rzymskiego (Salus Populi Romani). W prawym transepcie znajduje się kaplica Sykstyńska, zbudowana pod koniec XVI wieku według projektu Domenico Fontany, na planie krzyża greckiego z kopułą nad centralną częścią. Znajduje się w niej grobowiec Sykstusa V. Zdobią ją freski i sztukaterie ilustrujące wydarzenia z czasów pontyfikatu Sykstusa. Jest w niej także grobowiec kolejnego papieża, św. Piusa V.
W bazylice Santa Maria Maggiore spoczywa jeden z największych rzeźbiarzy i architektów włoskich Gian Lorenzo Bernini, autor m.in. kolumnady na Placu Św. Piotra oraz Fontanny Czterech Rzek na Piazza Navona.
INFORMACJE:
Bazylika Matki Bożej Większej jest otwarta od 7.00 do 19.00 (zimą do 18.00). Wstęp wolny.
Najlepiej dojść do Bazyliki od dworca Termini - głównego dworca w Rzymie, gdzie zatrzymują się linie metra A i B, pociąg i większość autobusów.
strona internetowa: Bazylika MB Większa
