MIRÓW
woj. śląskie
Mirów – wieś w Polsce położona w województwie śląskim, w powiecie myszkowskim, w gminie Niegowa. Według legendy, na zamku panował rycerz Mir, od którego powstała nazwa zamku i pobliskiej osady. Przez wieś przebiega Szlak Orlich Gniazd. Na wzgórzu znajdują się ruiny zamku obronnego z XIV w. z resztkami niedostępnej baszty. Dwukilometrowy mur skalny łączy je z zamkiem w Bobolicach. Przez Mirów przejeżdżał Jan III Sobieski w drodze na Wiedeń.
Zamek w Mirowie to jeden z najstarszych zamków na szlaku Orlich Gniazd. Usytuowany jest w bardzo malowniczej okolicy - dookoła rozpościerają się tzw. Skały Mirowskie. Posiada charakterystyczny strzelisty i surowy gotycki kształt. Zbudowany z łamanego kamienia spojonego zaprawą wapienną z dużą ilością białka zwierzęcego, miał układ typowy dla budowli obronnych: w jego skład wchodził zamek górny, dolny i podzamcze.
Ocalała część górna zamku i fragment dolnej. Do górnej nie ma jednak dostępu ze względu na zawalenie się ścian. Do niedawna można było wejść do zachowanych komnat zamku dolnego, ale obecnie wejście jest zakratowane.
Zamek wzniesiono za czasów Kazimierza Wielkiego, choć nie figuruje w wykazie zamków zbudowanych na jego polecenie. Była to tylko niewielka kamienna strażnica podlegająca zamkowi w pobliskich Bobolicach, być może pełniąca funkcję osłaniającą dla ważnej królewskiej warowni. Na podstawie ostatnich badań, można stwierdzić, iż strażnica zajmowała powierzchnię 270 m2.
Na przestrzeni lat twierdza zmieniała swoich właścicieli. W roku 1422 kupił ją Piotr z Bnina, który do istniejącej jednopiętrowej budowli dostawił trzykondygnacyjną wieżę. Póżniej w 1489 roku warownię przejął Piotr Myszkowski herbu Jastrzębiec z Przeciszowa. Obiekt był w posiadaniu rodu Myszkowskich przez następne 144 lata, podczas których uległ gruntownej modernizacji i rozbudowie. W roku 1633 dotychczasowi właściciele przeprowadzili się do Pińczowa, a zamek sprzedali Janowi Korycińskiemu, który niespełna dwadzieścia lat później spieniężył go rodzinie Męcińskich.
Podczas Potopu Szwedzkiego wojska szwedzkie zniszczyli i spalili piękną mirowską twierdzę. I choć została ona częściowo odbudowana przez swoich właścicieli, to w XVIII wieku ostatecznie popadła w ruinę i w roku 1787 pożegnała ostatnich lokatorów. Potem była systematycznie rozbierana przez mieszkańców wsi, a jej cząstki posłużyły do budowy domów i drogi. Kolejny dramat wydarzył się w 1937 roku, kiedy zawaliła się południowo-zachodnia ściana prostokątnej wieży. Prace sondażowo-remontowe przeprowadzono w latach 1960-62, podczas których zamek odgruzowano i zabezpieczono w formie trwałej ruiny.
Do Mirowa najlepiej dojechać z miejscowości Żarki. Jadąc z niej drogą nr 789 do Lelowa, po przejechaniu około 5 km należy skręcić w lewo do Mirowa. Zamek widać już z daleka , więc łatwo do niego trafić. Obok zamku można zaparkować samochód na bezpłatnym parkingu. Do Mirowa można dojść także pieszo idąc czerwonym szlakiem Orlich Gniazd od strony Bobolic lub Niegowej.
NIEDALEKO ZAMKU ZNAJDUJĄ SIĘ:
Bobolice - ruina zamku królewskiego XIVw., ok. 1,5 km
Przewodziszowice - pozostałości strażnicy królewskiej XIVw., ok. 6 km