shape

CIEKAWOSTKI 

ŚLADY NA PIASKU
AUTOR NIEZNANY

Sen miałem wczoraj.
Sen, jeden z niewielu,
    jakie ma pamięć zachować zezwoli.
Plaża ogromna, dziewicza się ściele,
    a na niej Jezus, kroczący powoli.

Ujrzał mnie nagle. Przywołał do siebie.
    Więc szliśmy brzegiem, wśród ciszy i blasku.
Pogoda cudna - ni chmurki na niebie,
    tylko za nami dwa ślady na piasku.

Nagle się niebo całunem nakrywa.
    Jak na ekranie, widzę życie moje.
Scena po scenie szybko się rozgrywa,
    przywodząc przeto radości i znoje.

My wciąż idziemy równym, wolnym krokiem,
    niebiański ekran wciąż me życie toczy,
chronologicznie, każdy rok za rokiem.
    To się uśmiechnę, to znów przymknę oczy.

Nagle niechcący do tyłu spojrzałem:
    raz ślad się urwał, to znów był podwójny,
lecz się Jezusa zapytać nie śmiałem.
    Na niebie właśnie nadszedł okres wojny.
Te przerwy w śladach spokoju nie dały!

Patrzyłem w niebo obojętnym okiem,
    myśląc dlaczego ślady się zrywały?
A szliśmy przecież stale równym krokiem.
    Wreszcie ciekawość wzięła mnie w okowy.

Spytałem: "Panie! Czemu nasze ślady raz są podwójne
   - pojedyncze znowu, bo wytłumaczyć tego nie dam rady?"

"Synu - Pan rzeknie - gdy jesteś w swym życiu
    w niebezpieczeństwie, albo też udręce,
ja czuwam stale, a czuwam w ukryciu
    i w tych momentach biorę cię na ręce..."


*wersja druga - krótsza*

We śnie szedłem brzegiem morza z Panem
oglądając na ekranie nieba całą przeszłość mego życia.
Po każdym z minionych dni zostawały na piasku
dwa ślady mój i Pana.
Czasem jednak widziałem tylko jeden ślad
odciśnięty w najcięższych dniach mego życia.
I rzekłem:
“Panie postanowiłem iść zawsze z Tobą
przyrzekłeś być zawsze ze mną ;
czemu zatem zostawiłeś mnie samego
wtedy, gdy mi było tak ciężko ?”
Odrzekł Pan:
“Wiesz synu, że Cię kocham
i nigdy Cię nie opuściłem.
W te dni, gdy widziałeś jeden tylko ślad
ja niosłem Ciebie na moich ramionach.”
shape