ABECADŁO
Abecadło roz z bifija,
Sleciało na łeb, na szyja,
Bestóż sie fest potrzaskało
i sie cołkiem pofyrtało.
A - ledwo stoi i sapie,
Ą - mo bolok na prawyj szłapie
B - sie coś z basami stało
C - blank sie wnerwiyło
bo Ć - kryski zazdrościyło
że sie aż D - fest dziywiyło
E i Ę - dolne łone wyleciały
i choćby F - wyglądały
G - juz niy chce byc tak gupie
a H - ważne jak magi w zupie
I - sie fet powykrziwiało
i sie blank na J - podało
K - mo prawo szłapa krziwo
L - sie do Ł - niy łodzywo
M - je choby klopsztanga złomano
N i Ń - robią na grubie na noc
O - sie koloczym nafutrowało
a Ó - coś na łeb sleciało
P - na jedna szłapa kuśtyko
i bestóż R - chodzi z kryką
S i Ś - z rajmatyką dwa boroki
wygły sie choby hoki
T - hut mo za fest srogi
U - je jak pusty garniec ubogich
W - jak colsztok się zgiyło
a z Y - by sie chyntnie sznojder zrobiyło
zaś Z,Ż i Ź - są złe skuli tego
że niy moga stoć za pierwszego.
"Mowę śląską należy uznać za jedną z najbardziej archaicznych gwar polskich.
Można bez przesady powiedzieć, że jest to najbardziej polska gwara spośród wszystkich polskich gwar
i że to uporczywe trzymanie się gwary, umożliwiło Ślązakom, mimo ciężkiego położenia,
dochowanie swego rodzimego języka .. "
prof. Jan Miodek
<<< NAZOD
