CIEKAWOSTKI
ŚWIĘTY TARSYCJUSZ
patron ministrantów
(zm. ok. 250)
Święty Tarsycjusz był młodym Rzymianinem, akolitą, należącym do otoczenia papieża Stefana I, późniejszego męczennika († 257). Gdy za cesarza Decjusza († 251) nastąpiły jedne z najkrwawszych prześladowań chrześcijan, zaostrzono równocześnie możliwości widywania się z uwięzionymi. Wskutek tego umacnianie uwięzionych chrześcijan Komunią świętą przed ich męczeńską śmiercią stało się prawie niemożliwe. Każdy odważny: kapłan, diakon czy dorosły chrześcijanin, gdy szedł do więzienia z Komunią świętą, narażał się na rozpoznanie i areszt, nie osiągnąwszy nawet celu. W tej sytuacji Tarsycjusz, chłopiec liczący około dziesięciu lat, okazał gotowość pójścia do więzienia z Chrystusem Eucharystycznym, sądząc, że z powodu młodego wieku uda mu się niepostrzeżenie dotrzeć do braci i sióstr skazanych na śmierć męczeńską. Może kilka razy udało mu się to. Jednak pewnego dnia, kiedy szedł z Najświętszym Sakramentem w kierunku więzienia, napadła go grupa pogańskich rówieśników, zaciekawionych tym, co on niesie z taką troską. Ponieważ bardzo tego bronił, usiłowali zmusić go biciem i obrzucaniem kamieniami, aby pokazał im co niesie. Był jednak nieustępliwy.
Z pomocą nadszedł mu żołnierz rzymski, Kwadratus, setnik, chrześcijanin, doskonale zorientowany w sytuacji. Przepędził całą tę zgraję. Jednak chłopca nie dało się już uratować. Zmarł wkrótce z upływu krwi, na skutek ran odniesionych w obronie Chrystusa eucharystycznego. Ciało Świętego "Męczennika Eucharystii" chrześcijanie pochowali ze czcią w katakumbach świętego Kaliksta.
Świętego Tarsycjusza czczono początkowo w taki sam sposób jak innych męczenników. A więc obchodzono rocznicę jego narodzin dla nieba, przy jego grobie, w katakumbach św. Kaliksta. Nie znalazł się wśród świętych, którzy cieszyli się wyjątkowym kultem. Przy wielkiej ilości męczenników w Rzymie nie każdy mógł usytuowany w pierwszym szeregu. Jednak papież Damazy porównuje go ze św. Szczepanem, należącym do świętych najbardziej popularnych. Najstarsze księgi liturgiczne, pochodzące z przełomu VII/VIII w., nie zawierały wzmianki o św. Tarsycjuszu. Pod datą 15 sierpnia umieścił go Adon z Yienne (t 875) w opracowanym przez siebie martyrologium. Odtąd w Martyrologium Romanum figuruje on zawsze pod datą 15 sierpnia. W dniu tym przypada przede wszystkim uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. W tak wielką uroczystość, św. Tarsycjusz musiał pozostać w cieniu. W księgach liturgicznych do dnia dzisiejszego nie ma on swojego formularza. W Polsce (przynajmniej w archidiecezji katowickiej) przyjęło się jego wspomnienie obchodzić 21 listopada.
Relikwie św. Tarsycjusza w 1675 r. przeniesiono do Neapolu, gdzie umieszczono je w osobnej kaplicy przy bazylice św. Dominika. Część jego relikwii w specjalnej trumience jest w salezjańskim kolegium w Rzymie przy via Appia Antica. Ja znalazłem jeszcze figurę z relikwiami Świętego w Bazylice św. Wawrzyńca w Rzymie.
We Włoszech św. Tarsycjusz wciąż cieszy się szczególną czcią jako patron różnego rodzaju kółek eucharystycznych. Na początku XX w., za papieża św. Piusa X, obrano go jako patrona Włoskiej Młodzieży Akcji Katolickiej. Zaś w Polsce czczony jest jako patron ministrantów.
przy relikwiach Świetego w Rzymie
