Adalbertus - Asyż

INFORMACJE OGÓLNE:

Asyż - Assisi - miasto w środkowych Włoszech, w regionie Umbria. Nazywane przez starożytnych Rzymian - Asisium, a w średniowieczu - Ascesi ) graniczy z gminami Perugii, Gualdo Tadino, Nocery, Foligno, Spello, Bettony, Bastia Umbra. Wodę doprowadzają potoki Chiascio i Topino. Gmina Asyż zajmuje powierzchnię 18000 hektarów i liczy ok. 25000 mieszkańców, z czego ok. 6000 zamieszkuje samo miasto. Asyż zbudowany został na skalistym, zachodnim zboczu Monte Subasio (1290 m n.p.m.) i ograniczony jest od strony północnej głębokim wąwozem potoku Tescio, a od południa rozległą równiną Umbrii. Ważny ośrodek pielgrzymkowy i turystyczny.

HISTORIA :

Osada znana już w czasach etruskich. Od III w. p.n.e. rzymskie Asisium, posiadające prawa municipium. W III w. n.e. w Asyżu św. Rufin założył pierwszą gminę chrześcijańską. 545 zniszczone przez Gotów, następnie zdobyte przez Bizantyjczyków, później pod panowaniem Lombardii. Od XI w. wolna komuna miejska. 1182 w Asyżu urodził się św. Franciszek, który 1209 założył w mieście zakon franciszkanów. Od XII w. część księstwa Spoleto. Od 1367 należało do Państwa Kościelnego.

ZABYTKI:

Rzymska świątynia Minerwy (obecnie część kościoła Santa Maria sopra Minerva - I w. p.n.e., XVI-XVII w.); ruiny teatru i amfiteatru rzymskiego; Duomo (bazylika) S. Rufino, wybudowana na przełomie XII i XIII wieku, romańsko-gotycki kościół S. Pietro, z trzynastego wieku, oraz XIV-wieczna forteca znana jako Rocca Maggiore. Bardzo interesujące, poza murami miasta, są miejsca, gdzie rozpoczęła się i ukształtowała droga duchowa Franciszka, a potem Klary. Oprócz dużej wartości artystycznej, ogromne jest ich znaczenie religijne. Convento (klasztor) S. Damiono, pierwsza siedziba świętej i jej zwolenniczek, miejsce, gdzie Franciszek napisał „Hymn Stworzenia”, wspaniały przykład poezji średniowiecznej, Eremo delle Carceri (pustelnia), schronienie Franciszka i jego pierwszych zwolenników, S. Maria degli Angeli, bazylika z przełomu XVI i XVII wieku, w której znajduje się kaplica Porziuncola, gdzie Franciszek w r. 1208 założył swój Zakon i gdzie zmarł na gołej ziemi wieczorem 3 października 1226. W okolicy Asyżu znajduje się Eremo dei Carceri - pustelnia i grota, gdzie przebywał św. Bernardyn (XV w.).

BAZYLIKA ŚW. FRANCISZKA:

Prace przy budowie Bazyliki św. Franciszka zostały rozpoczęte w 1228 r., zaledwie w dwa lata po śmierci Świętego. Skalisty i nierówny teren, wznoszący się nad doliną potoku Tescio na północy i ponad równiną umbryjską na południu, ofiarowany został Zakonowi Braci Mniejszych przez mieszkańców Asyżu, ale wpisany jest w księgach wieczystych jako własność papieża Grzegorza IX, jako że Reguła franciszkańska zabrania posiadania jakiejkolwiek własności. Z zapisu notarialnego wynika więc, że kościół i klasztor należą do Watykanu.

Miejsce, które w tamtych czasach nazywane było Piekielnym Szczytem ponieważ wykonywane tu byty wyroki śmierci, zamieniło się w Rajskie Wzgórze, jako że przechowywane są tutaj śmiertelne szczątki św. Franciszka. Autorem projektu Bazyliki był przełożony generalny Zakonu brat Eliasz di Bombarone. Wielka energia brata Eliasza, entuzjazm robotników i aktywny udział wszystkich mieszkańców Asyżu umożliwiły wykończenie kościoła dolnego zaledwie w dwa lata. Budowę rozpoczęto 17 lipca 1228 r., czyli następnego dnia po kanonizacji Franciszka. Jest to dwupoziomowa bazylika z kryptą. Bazylika dolna została ukończona w 1230 r. i w niej pochowano św. Franciszka. Romańska wieża pochodzi sprzed 1238 r. W r. 1754 Benedykt XIV nadal świątyni tytuł bazyliki patriarchalnej.

Bazylika św. Franciszka stanowi jedno z najwspanialszych i najbardziej oryginalnych osiągnięć sztuki włoskiej, gdzie imponującej wielkości zewnętrznej godnie odpowiada bogactwo fresków wszystkich najsławniejszych szkół XIII i XIV w. Podwójne wejście we wspaniałym portalu z XIV w. wprowadza do majestatycznego atrium, w połowie którego, po lewej stronie, otwiera się główna nawa bazyliki dolnej.

Chiesa Inferiore (Kościół Dolny), rzymski, spełniał funkcję krypty; w roku 1818 odkryto tutaj ciało Św. Franciszka, które nadal tam spoczywa. Wśród jej skarbów artystycznych, jak gotycki portal, nad którym wznosi się bogato ozdobiona rozeta, wyróżnia się cappella della Maddalena (kaplica Magdaleny) z freskami Giotta i jego uczniów, cztery pola sklepienia, ze słynnymi dekoracjami tego mistrza, słynne freski Pietra Lorenzettiego w lewym ramieniu skrzyżowania. Dziełem Lorenzettiego jest także tryptyk z freskami w cappella (kaplicy) S. Martino, arcydzieło gotyku. Poza tym w zakrystii - Sagrestia Segreta zachowane są relikwie Św. Franciszka, między innymi jego odzież, autografy i bulla papieska, którą papież Honoriusz III w roku 1223 zatwierdził regułę Zakonu.

Chiesa Superiore (Kościół Górny), stylowo zbliżony do gotyku włoskiego, zadziwia zwiedzających swymi kolorami i światłem. Sklepienie ozdobione jest wspaniałymi freskami Cimabue, a na ścianach cykl 28 fresków przedstawia epizody z życia Św. Franciszka, które uległy całkowitemu zniszczeniu podczas trzęsienia ziemi w roku 1997; dzieło prawdopodobnie Giotta uważane za początek pojawienia się w sztuce włoskiej, nowej koncepcji świata.

INFORMACJE:

Basilica di San Francesco e Sacro Convento

tel. 075819001 fax 0758190035

Kościół Dolny:

otwarty od Świąt Wielkanocnych do listopada:

dziennie 06.30 - 18.50 / święta 06.30 -19.15

otwarte od listopada do Świąt Wielkanocnych:

dziennie 06.30 - 18.00

Kosciół Górny:

otwarty od Świąt Wielkanocnych do listopada:

dziennie 08.30 - 18.50 / święta 08.30 -19.15

otwarte od listopada do Świąt Wielkanocnych:

dziennie 08.30 - 18.00

Msze Święte:

Dziennie 7.00 - 8.00 - 9.00 - 10.00 - 11.00 - 18.00

Święta i Uroczystości 7.30 - 9.00 - 10.30 - 12.00 - 17.00 - 18.30